Element tłumiący

Tłumienie to właściwość ograniczająca ruch obiektu. W zależności od źródła, wyróżnia się następujące typy tłumienia:

• tłumienie strukturalne – powstaje w wyniku wewnętrznej deformacji materiału
• tłumienie lepkie – występuje w cieczach i objawia się rozproszonym oporem
• tłumienie cierne – pojawia się w miejscach styku ciał stałych
• tłumienie punktowe – przekazywane przez konkretne urządzenia, np. amortyzatory

Z drugiej strony, tłumienie może być podzielone na dwa przypadki: przypadek, w którym obszar tłumienia występuje na całym obszarze obiektu, oraz przypadek, w którym obszar tłumienia występuje częściowo.

W jaki sposób działa element tłumiący?

Spośród wymienionych wyżej typów tłumienia, tłumienie płynu jest rozproszone na całym obszarze cieczy, natomiast tłumienie strukturalne i tłumienie cierne są ograniczone do materiału wykazującego tłumienie oraz do konkretnego obszaru, w którym występuje tarcie. Z drugiej strony, amortyzator przymocowany do zawieszenia w celu redukcji drgań pojazdu przekazuje siłę tłumiącą w jednym punkcie samochodu. Tłumienie rozproszone na całym obszarze lub częściowym obszarze, o którym mowa powyżej, jest obliczane jako macierz tłumienia w analizie numerycznej i zawarte w równaniu macierzowym. Jednak, jeśli urządzenie tłumiące jest przymocowane do punktu na obiekcie, jak na przykład zderzak, należy użyć elementu tłumiącego, aby odzwierciedlić tłumienie przekazywane do obiektu.

Kiedy stosuje się element tłumiący w analizie dynamicznej?

W związku z tym element tłumiący jest używany do odzwierciedlenia efektu tłumienia urządzenia tłumiącego w modelu analizy dynamicznej. Jednostką współczynnika tłumienia jest siła podzielona przez prędkość i nie jest on używany w analizie statycznej. Element tłumiący może również przenosić obciążenia osiowe i skrętne i jest zwykle stosowany zamiast zewnętrznego urządzenia tłumiącego. Większość komercyjnych programów do analizy metodą elementów skończonych, które umożliwiają analizę dynamiczną, oferuje te współczynniki tłumienia.